Σας αρέσουν τα γεράνια; Δεν έχετε άδικο. Χαρίζουν στον κήπο μας πλούσιο και έντονο χρώμα για μεγάλες χρονικές περιόδους. Αντέχουν και δεν απαιτούν και πολλά πολλά και αυτός σίγουρα είναι και ο πιο βασικός λόγος που τα ..αγαπάμε, εκτός από την περισσή ομορφιά τους.

Με την ονομασία «γεράνια» αναφερόμαστε γενικά σε μια μεγάλη κατηγορία φυτών που παρουσιάζουν τεράστια ποικιλομορφία . Αν και βοτανικά τα γεράνια ανήκουν στο γένος Geranium, τα φυτά που εμείς βρίσκουμε στο εμπόριο και ονομάζουμε «γεράνια» ανήκουν ως επί το πλείστον στο γένος Pelargonium.

Τέτοια είναι, εκτός από τα κλασσικά γεράνια, τα πελαργόνια, οι βαμβακούλες, οι αμπερόριζες κ.α. Τα «γεράνια» κατάγονται από τη Ν.Αφρική και μοιάζουν πολύ στην καλλιέργειά τους με τα παχύφυτα λόγω του υδαρούς βλαστού και των απαιτήσεων τους. Κατά κανόνα είναι πολύ ανθεκτικά και μη απαιτητικά φυτά, ενώ προσαρμόζονται εύκολα στο περιβάλλον που εγκαθίστανται.

Θερμοκρασία και εμφύτευση:
Σε ό, τι αφορά τη θερμοκρασία, τα «γεράνια» έχουν άριστη συμπεριφορά σε περιοχές, όπου η θερμοκρασία δε πέφτει το χειμώνα κάτω από τους 4°C.
Όταν αυτή κυμαίνεται πολύ κοντά στο 0°C για αρκετό χρονικό διάστημα, καλό είναι να φυτεύονται σε γλάστρες και να τοποθετούνται σε προστατευμένα σημεία τις παγωμένες δύσκολες μέρες.
Ακόμα όμως και μετά από ένα δύσκολο χειμώνα, με το κατάλληλο κλάδεμα νωρίς την άνοιξη, τα γεράνια μας μπορούν να αναγεννηθούν.

Σημειώνουμε πως:
α. Τα γεράνια δεν αγαπούν το πολύ νερό γι ’αυτό μεταξύ των ποτισμάτων τους θα πρέπει το χώμα τους να στεγνώνει.
β. Ποτέ δεν αφήνουμε το νερό στις γλάστρες να λιμνάζει και αποφεύγουμε να βρέχουμε τα φύλλα τους.
γ. Για τα γεράνια είναι αρκετή η βασική λίπανση. Ξεκινάμε σταδιακές λιπάνσεις την άνοιξη με λιπάσματα γενικής χρήσης (κατά προτίμηση βιολογικά), τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες διακόπτουμε και μετά συνεχίζουμε μέχρι να πιάσουν τα πρώτα κρύα. Κατά προσέγγιση είναι μία λίπανση κάθε πέντε ποτίσματα, όταν λιπαίνουμε με υγρό λίπασμα και 4-5 φορές ετησίως όταν αυτό είναι κοκκώδες.
δ. Με το τέλος του χειμώνα έρχεται η στιγμή για το κλάδεμα. Αν θέλουμε να κρατήσουμε τα φυτά μας χαμηλά και συμπαγή, τότε κλαδεύουμε αυστηρά μερικά εκατοστά πάνω από το έδαφος. Αν θέλουμε, όμως, να τους δώσουμε ύψος, τότε αφήνουμε αρκετό στέλεχος κορμού, ο οποίος αργότερα ξυλοποιείται χωρίς να εκπτύσσονται φύλλα από αυτόν. Όταν οι βλαστοί των «γερανιών» βρίσκονται σε πλήρη αύξηση, καλό είναι να τους κάνουμε ένα κορυφολόγημα, δηλαδή αφαίρεση ενός μικρού μέρους του βλαστού τους επάκρια, ώστε να κρατιούνται φουντωτά και συμπαγή.

Εχθροί των φυτών και συμβουλές προστασίας:
Σοβαρές ασθένειες και εχθρούς τα «γεράνια» δεν αντιμετωπίζουν.
Όταν υπάρχει αρκετή υγρασία στο έδαφος, κάποιες φορές δέχονται τις επιθέσεις πεινασμένων σαλιγκαριών.
Αν ο πληθυσμός τους δεν είναι πολύ μεγάλος, τότε τα αφήνουμε να τσιμπολογήσουν λίγα από τα φύλλα, αλλιώς πολύ αποτελεσματικές είναι οι βιολογικές παγίδες που κυκλοφορούν στο εμπόριο.
Αυτοσχέδια, μπορούμε να φτιάξουμε δικές μας παγίδες χρησιμοποιώντας ένα μπολ βυθισμένο στο χώμα μέχρι την επιφάνειά του και γεμάτο από μπύρα!
Άλλος εχθρός, αλλά πιο σπάνια εμφανιζόμενος, είναι το έντομο αλευρώδης που μπορεί να καταπολεμηθεί με μερικούς ψεκασμούς από τα κατάλληλα βιολογικά σκευάσματα.
Τέλος, παρατηρούνται και μερικές σήψεις στους βλαστούς των γερανιών, όταν το πότισμα δεν γίνεται σωστά, οπότε και φροντίζουμε να το διορθώσουμε.

Δημήτρης Κωνσταντάκος, Γεωπόνος Γ.Π.Α

Πηγή:http://entertainment.in.gr