Ας δούμε μερικές ειδικές πληροφορίες για τα μούρα. Μούρα σε σάντουιτς ή κομμένα σε κομματάκια μέσα στη σαλάτα... είναι κάπως περίεργο! Μπορεί να ακούγεται αξιοπερίεργο, αλλά έχει βάση! Επειδή οι βοτανολόγοι έχουν για τα μούρα εντελώς διαφορετική άποψη από εκείνη των κηπουρών.

Εκπλήσσεται κανείς μαθαίνοντας ότι τα σμέουρα, τα βατόμουρα, οι φράουλες κ.λπ. στην πραγματικότητα δεν θεωρούνται μούρα από βοτανολογική άποψη - είναι σύνθετοι καρποί, και μάλιστα μίγμα καρπών. Με όρους βοτανολογίας, οι τομάτες, τα αγγούρια, τα πεπόνια και οι μπανάνες είναι αυτά που πρέπει να αποκαλούνται πράγματι μούρα. Και το μεγαλύτερο μούρο στον κόσμο είναι πραγματικά τεράστιο: Είναι η κολοκύθα!

Όπως βλέπετε, τα μούρα είναι πολύ ενδιαφέροντες καρποί. Θα δούμε χρήσιμες πληροφορίες, για τα μούρα - όπως τα αντιλαμβάνονται οι κηπουροί.

Νέα από τον κήπο με τα μούρα
Πώς πέρασε το καλοκαίρι λοιπόν για τον κήπο με μούρα; Έχετε ήδη μαζέψει μύρτιλλα, φράουλες, μαύρα φραγκοστάφυλα και λαγοκέρασα, τώρα ωριμάζουν τα βατόμουρα και ακολουθούν τα ακτινίδια το φθινόπωρο. Γενικά, ήταν ένα παραγωγικό καλοκαίρι όσον αφορά τα μούρα. Τα μαύρα φραγκοστάφυλα σε τοπικό επίπεδο δεν απέδωσαν ικανοποιητικά λόγω της παρατεταμένης χειμωνιάς, αφού η πρώιμη άνθισή τους φέτος δεν υπήρξε ιδανική για την επαρκή λίπανση. Ο μεταβλητός καιρός υπήρξε ευνοϊκός, ειδικά για τα κόκκινα φραγκοστάφυλα: Η επαρκής θερμότητα εξασφάλισε τη σωστή ανάπτυξη και σε συνδυασμό με το άφθονο, και κυρίως, συνεπές πότισμα, οι καρποί έγιναν αφράτοι και στρογγυλοί. Οι τεράστιες διακυμάνσεις στην υγρασία του εδάφους, λόγω των περιόδων ξηρασίας και των επακόλουθων συχνών βροχοπτώσεων, θα μπορούσαν π.χ. να είχαν συμβάλει στην καλύτερη άνθιση των λαγοκέρασων. Εν συντομία: Εάν κάνετε μια βόλτα στον κήπο με μούρα, μπορεί να παρατηρήσετε μερικά πράγματα:

Λαγοκέρασα:
Στην περίπτωση των λαγοκέρασων, φάνηκε για μια ακόμα φορά πόσο σημαντική είναι η επιλογή της ποικιλίας. Το ωίδιο των λαγοκέρασων βρίσκει ευνοϊκές συνθήκες ανάπτυξης στον θερμό και υγρό μεταβλητό καιρό, όπως αυτόν που είχαμε φέτος. Συγκεκριμένα, η ποικιλία πράσινων καρπών Invicta αποδείχθηκε, όπως και παλαιότερα, ότι είναι με διαφορά η πιο απρόσβλητη σε αυτόν τον ανεπιθύμητο μύκητα. Επίσης, άξιες αναφοράς είναι η ποικιλία κίτρινων καρπών Hinnonmäki και οι ποικιλίες κόκκινων καρπών Rokula ή Red Eva. Η ποικιλία Rokula είναι καλή επιλογή για όσους δεν έχουν τη δυνατότητα να περιποιούνται τον φρουτόκηπό τους κάθε μέρα. Οι καρποί μπορούν να παραμείνουν στο στέλεχος του φυτού για πραγματικά μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν χρειάζεται να συλλεχθούν σε πολύ συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Και για όσους αγαπούν τα λαγοκέρασα και δεν θέλουν να κουράζονται πολύ μπορούν να προτιμήσουν την ποικιλία Pax. Είναι εξαιρετικά βολική και μπορεί να συλλέξετε άφοβα τους καρπούς της. Δεν έχει σχεδόν καθόλου αγκάθια.

Οι σχεδιαστές κήπου ανακαλύπτουν ξανά την καλλωπιστική αξία των λαγοκέρασων. Συνηθίζεται να βρίσκονται εκατέρωθεν των μονοπατιών και έτσι χρησιμεύουν ως φυσικά διαχωριστικά των περιοχών του κήπου ή μπορούν επίσης να αναδεικνύουν οπτικά τα μονοπάτια. Την περίοδο συγκομιδής, όταν οι καρποί είναι ώριμοι, αποτελούν απολαυστικό θέαμα. Σημαντική σημείωση για τα δενδρώδη φυτά: Διατηρείτε τα κλαδιά κοντά. Ξεμπλέξτε το φύλλωμα και κρατήστε το μαζεμένο, ώστε να μην σπάσουν τα κλαδιά υπό το βάρος των καρπών. Τα υποστηρίγματα για το φύλλωμα είναι μάλλον αντιαισθητικά σ' έναν κήπο. Το ίδιο ισχύει και για τη λαγοκερασιά που είναι φυτό δοχείου. Ωστόσο, η ομορφιά συχνά έχει κάποιο τίμημα: Με όρους καρποφορίας, ο θάμνος της λαγοκερασιάς είναι πιο παραγωγικός σε σύγκριση με την αντίστοιχη δενδρώδη ποικιλία.

Τι πρέπει να κάνετε τώρα: Εάν δεν έχετε κλαδέψει ακόμα τη λαγοκερασιά μετά τη συγκομιδή, θα πρέπει να το κάνετε αμέσως. Αφού κλαδέψετε επαρκώς το θάμνο, θα μπορείτε να φτάσετε και στα πιο εσωτερικά σημεία του χωρίς να τρυπηθείτε από τα αγκάθια του. Κλαδέψτε και στο εσωτερικό, ώστε να μπορεί να φτάσει αρκετό φως στο φυτό και να μπορέσουν οι καρποί να ωριμάσουν σωστά.

Φραγκοστάφυλα:
Το ίδιο ισχύει για τα φραγκοστάφυλα. Παρόλο που δεν είναι ευαίσθητα στο ωίδιο, μπορεί να προκύψουν προβλήματα λόγω του μύκητα της σκωρίασης ή - αναλόγως της ποικιλίας - οι χυμοί των καρπών μπορεί να στάζουν. Προσέξτε αυτήν τη λεπτομέρεια, όταν τα αγοράζετε από το τοπικό φυτώρια ή το κέντρο κήπου! Σημειώστε ότι η συγκομιδή των φραγκοστάφυλων διαρκεί πολύ. Εάν επιλέξετε έξυπνα τις ποικιλίες, ο χρόνος συγκομιδής ενδέχεται να εκτείνεται από τις αρχές Ιουλίου έως τα μέσα Αυγούστου. Μπορείτε να τα απολαμβάνετε φρέσκα για έξι εβδομάδες. Έπειτα, καταψύξτε τα τελευταία ή κάντε τα μαρμελάδα.

Η κόκκινη ποικιλία Red Lake ωριμάζει νωρίς και συνήθως δεν δένει νωρίς τους καρπούς της . Η ποικιλία Rovada ωριμάζει πολύ αργά και δίνει μεγάλους καρπούς εξαιρετικής ποιότητας σε μακριά στελέχη. Η ποικιλία Primus είναι προς το παρόν η πιο σημαντική λευκή ποικιλία. Εάν θέλετε να δοκιμάσετε μια ροζ ποικιλία, αναζητήστε τη Rosalinn. Τα παιδιά λατρεύουν τα φραγκοστάφυλα, επειδή έχουν γλυκιά γεύση όταν είναι ώριμα. Όσο για τη γεύση: Τα μαύρα φραγκοστάφυλα θεωρούνται συχνά υπερβολικά πικρά για να φαγωθούν ωμά. Δοκιμάστε όμως την ποικιλία Ometa ή την πιο ήπια ποικιλία Bona. Έχει λεπτό άρωμα και ενδείκνυται για χρήση στη μαγειρική.

Τι πρέπει να κάνετε τώρα: Θα πρέπει να κλαδέψετε τα μαύρα φραγκοστάφυλα, εάν δεν το έχετε κάνει ήδη. Όπως για τα λαγοκέρασα και την υβριδική διασταύρωση μαύρου φραγκοστάφυλου και λαγοκέρασου, την ποικιλία Ribes nidigrolaria, κόψτε τους παλιούς, χοντρούς, υπερβολικά συμπαγείς βλαστούς. Γενικά, έχουν σκούρο καφέ ή μαύρο χρώμα και έτσι αναγνωρίζονται εύκολα. Θα πρέπει να ενθαρρύνονται οι ελαφριοί, νεαροί βλαστοί του θάμνου, επειδή αντέχουν καλύτερα το βάρος των καρπών. Σε κάθε περίπτωση, κόψτε όλους τους αδύναμους βλαστούς και εκείνους που είναι λεπτότεροι από ένα μολύβι.

Σμέουρα:
Γνωρίζατε ότι τα σμέουρα δεν είναι μόνο κόκκινα, αλλά ότι υπάρχουν κίτρινες, ακόμα και μαύρες ποικιλίες; Η ποικιλία Golden Bliss δίνει κίτρινους καρπούς και η ποικιλία Black Prince (άγρια ποικιλία Αμερικής) μαύρους. Εάν φυτέψετε στον κήπο σας και τις τρεις αυτές ποικιλίες, θα μπορέσετε να απολαύσετε τους καρπούς τους κατά τον Οκτώβριο.

Οι ποικιλίες σμέουρων, των οποίων η καλλιέργεια δεν απαιτεί ιδιαίτερο κόπο, είναι αυτήν τη στιγμή δημοφιλείς στους κύκλους των κηπουρών που θέλουν γρήγορα αποτελέσματα. Μπορείτε να αφήσετε π.χ. την ποικιλία Autumn Bliss να αναπτυχθεί, όπως τα φραγκοστάφυλα ή τα λαγοκέρασα, ως απλός θάμνος, και έπειτα να θερίσετε το θάμνο εντελώς μετά τη συγκομιδή. Αυτή η μορφή θάμνου δεν παράγει καρπούς πριν το φθινόπωρο. Το πλεονέκτημα είναι ότι σπανίως προσβάλλεται από το σκώληκα των σμέουρων και επομένως οι καρποί είναι καθαροί. Ως προς τις διασταυρώσεις, και οι ποικιλίες των σμέουρων εμπλουτίζονται. Μια πρόσφατη ποικιλία, η οποία ωριμάζει μέσα στο Σεπτέμβριο και χαρακτηρίζεται από φανταστικό άρωμα και εξαιρετικά ελκυστικούς, σφικτούς καρπούς που διατηρούνται ικανοποιητικά, είναι η Polka.

Τι πρέπει να κάνετε τώρα: Κόψτε τους κουτσουρεμένους βλαστούς των σμέουρων κοντά στο έδαφος αμέσως μετά τη συγκομιδή χωρίς να αφήσετε κανένα τμήμα κούτσουρου. Έτσι, θα μειωθεί ο κίνδυνος προσβολής των σμέουρων από περονόσπορο. Πρόκειται για ένα μύκητα που εξαπλώνεται στα φυτά μέσω των παλιών κλαδιών.

Φράουλες:
Θα μπορούσαμε να αφιερώσουμε ολόκληρο κεφάλαιο μόνο στις φράουλες. Οι πιο δημοφιλείς είναι οι ποικιλίες με το χαρακτηριστικό άρωμα της άγριας φράουλας. Εδώ αξίζει να αναφερθεί μια παλιά ποικιλία, η Mieze Schindler, αλλά και οι νεότερες με το έντονο άρωμα, όπως η Thuchief, είναι ομοίως υψηλής ποιότητας. Οι ποικιλίες για φράουλες σε σταθερά παρτέρια, όπως η Florika, είναι εξαιρετικές από αυτήν την άποψη, αφού αποτελούν διασταύρωση με ποικιλίες άγριας φράουλας. Τα παρτέρια με φράουλες είναι μια καλή εναλλακτική επιλογή για εδαφοκαλυπτική φύτευση σε σημεία με μέτρια ηλιοφάνεια. Δεν αντικαθίστανται μετά από δύο χρόνια, όπως απαιτείται στην περίπτωση της φράουλας κήπου. Μπορούν να παραμείνουν στα παρτέρια για διάστημα μεταξύ έξι και οκτώ χρόνων. Οι ποικιλίες για φράουλες σε σταθερά παρτέρια ανθίζουν και δίνουν καρπούς μέσω των φύλλων τους, έτσι οι καρποί δεν ακουμπούν στο έδαφος και δεν σαπίζουν τόσο γρήγορα.

Ωστόσο, υπάρχουν νέες ποικιλίες φράουλας ως φυτά δοχείου και ζαρντινιέρας, καθώς και για παρτέρια: Οι κρεμαστές φράουλες είναι κατάλληλες για κρεμαστά καλάθια. Μπορείτε να βάλετε τρία φυτά σε ένα κρεμαστό καλάθι. Στις ζαρντινιέρες, όμως, κρατήστε τα φυτά σε απόσταση 20-25 εκατοστών. Τα δοχεία με λεκάνη νερού είναι ιδανικά για να τροφοδοτούν σταθερά τα φυτά με νερό. Λιπάνετε με ένα πλήρες λίπασμα θρεπτικών στοιχείων ή λίπασμα για μούρα που περιέχει περισσότερη ποτάσα από το κοινό λίπασμα λουλουδιών για ζαρντινιέρες παραθύρου. Αυτό το λίπασμα είναι απαραίτητο, ώστε οι καρποί να ωριμάσουν καλύτερα και να έχουν πλουσιότερο άρωμα.

Τέλος, το σύστημα των κρεμαστών φυτών μπορεί να λειτουργήσει και αντίστροφα: Μπορείτε να φυτέψετε αναρριχόμενες τριανταφυλλιές σε μικρότερα καφασωτά ή να τις στερεώσετε σε μικρούς πασσάλους. Ωστόσο, θα πρέπει να τις δέσετε, επειδή δεν θα μπορούν να αναρριχηθούν μόνες τους. Η συγκομιδή των καρπών της αναρριχώμενης φράουλας μπορεί να γίνει από τον Ιούνιο έως το Σεπτέμβριο και της κρεμαστής φράουλας έως τον Οκτώβριο.

Τι πρέπει να κάνετε τώρα: Εάν οι φράουλες σας βρίσκονται στο ίδιο σημείο ήδη για μια διετία και τώρα δείχνουν αφρόντιστες, θα πρέπει να τις αντικαταστήσετε. Τώρα είναι η σωστή περίοδος. Εάν δεν τις φυτέψετε έως την άνοιξη, οι καρποί θα είναι μικρότεροι τον πρώτο χρόνο μετά τη φύτευση. Οι ποικιλίες φράουλας συνεχούς καρποφορίας και οι ποικιλίες που καρποφορούν το καλοκαίρι μπορούν να φυτευτούν την άνοιξη με το ίδιο καλά αποτελέσματα, καθώς ακόμα και τότε παράγουν καρπούς επαρκούς ποιότητας.

Μπλε καρποί αγιοκλήματος:
Οι μπλε καρποί αγιοκλήματος προστέθηκαν πρόσφατα στην γκάμα των μούρων του κήπου και η καρποφορία τους είναι τον Μάιο, πριν από όλα τα άλλα μούρα. Οι καρποί είναι μακρόστενοι και έχουν το ίδιο χρώμα και την ίδια υφή με τα μύρτιλλα. Οι μπλε καρποί αγιοκλήματος θυμίζουν επίσης τα μύρτιλλα και στη γεύση. Αυτοί οι νέοι καρποί κερδίζουν έδαφος όχι μόνο επειδή μπορούν να συλλεχθούν νωρίτερα, αλλά επίσης επειδή έχουν γλυκιά γεύση και είναι πλούσιοι σε βιταμίνη C. Ένας πλήρως αναπτυγμένος θάμνος αγιοκλήματος με μπλε καρπούς φτάνει σε ύψος 1 έως 1,5 μέτρα και πλάτος 1 μέτρο. Οποιοδήποτε χώμα κήπου πλούσιο σε θρεπτικά στοιχεία είναι κατάλληλο για αυτό το φυτό. Η περιποίησή του είναι εύκολη. Χρειάζεται μόνο λίγο κλάδεμα και κατά τα λοιπά αναπτύσσεται γρήγορα χωρίς προβλήματα. Λόγω της βελτιωμένης λίπανσης, είναι καλύτερο να φυτεύετε πάντα δύο ή περισσότερες ποικιλίες του αγιοκλήματος με μπλε καρπούς που ανθίζει τον Μάιο.

Παρεμπιπτόντως: Το αγιόκλημα με μπλε καρπούς δεν θεωρείται πλέον άγριο φρούτο, αλλά φρούτο του κήπου, ακριβώς επειδή αξίζει να καλλιεργηθεί στον κήπο του σπιτιού, όπως τα μύρτιλλα και τα σμέουρα και προσφάτως το αμελάγχιο, η φουντουκιά, ο σαμπούκος, η κρανιά, ο μυρτίλος ο ερυθρός, το ιπποφαές, το κυνόρροδο και το αγριόσουρβο.

Πηγή:http://www.gardena.com