Πολλά τροπικά φυτά αυτόχθονα και γηγενή στα πιο απομακρυσμένα και δυσπρόσιτα μέρη του πλανήτη μας γίνονται καθημερινά όλο και πιο γνωστά στο ευρύτερο κοινό και προσβάσιμα λόγω του αυξημένου ενδιαφέροντος που προκύπτει και χάρη στην ύπαρξη ενός πολύ καλά οργανωμένου και εξοπλισμένου δικτύου διανομών, στο οποίο η χώρα μας τα τελευταία χρόνια είναι ενεργότατο μέλος. Ένα τέτοιο φυτό είναι και το ασπλένιο ή αλλιώς φτέρη των rainforest, μικρών διαστάσεων θάμνος με πάνω από 700 είδη και παράξενο φύλλωμα που ζει και αναπτύσσεται σε περιβάλλοντα με άφθονη υγρασία και πλούσια σε συστατικά εδάφη.

Το ασπλένιουμ, αργής ανάπτυξης φυτό, δεν ξεπερνά σε ύψος το 1μ σε πλήρη ωρίμανση και ξεχωρίζει για το ιδιάζον σχήμα των φύλλων του που θυμίζουν αρκετά σγουρή σαλάτα με την κυματιστή, επιμήκη μορφή τους και το έντονο λαχανί χρώμα τους. Δεν διαθέτει κορμό και το φύλλωμα του, αραιό στην αρχή αλλά πυκνότερο όσο περνά ο καιρός, αναπτύσσεται ομοιόμορφα και σε κυκλική διάταξη γύρω από ένα κεντρικό αόρατο σημείο που παραμένει πάντοτε κενό, αποτυπώνοντας μια αίσθηση οτι φύεται από το πουθενά μόνο του. Ιδανικό για φυτεύσεις σε σκιερές και ημισκιερές θέσεις με άριστη αποστράγγιση και αρκετή υγρασία, όπως κόγχες σε εσωτερικούς τοίχους κατοικιών, ζαρντινιέρες διαχωριστικές σε τυφλά σημεία ή ως διακοσμητικό στοιχείο πάνω σε γραφεία ή ράφια επαγγελματικών χώρων.

Το βασικό του πλεονέκτημα έγκειται στο οτι δεν προσβάλλεται εύκολα από ασθένειες, δεν νοσεί ποτέ, παρά μόνο όταν εμφανιστούν σαλιγκάρια, παράγοντας δύσκολα αντιμετωπίσιμος και βασική αιτία απόλυτης καταστροφής για τα εύγευστα και ζουμερά φύλλα του ασπλένιουμ. Η παλαιότερη πεποίθηση της εκτεταμμένης θεραπευτικής του δράσης σε άμεση σχέση με την εύρρυθμη λειτουργία της σπλήνας δεν έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά, ωστόσο δεν αποκλείεται κιόλας σαν ενδεχόμενο. Εξίσου σημαντική είναι η λειτουργία του σαν επίφυτο, καθώς φυτρώνοντας στους κορμούς των δέντρων σε απόσταση μισού μέτρου πάνω από την επιφάνεια του εδάφους, δημιουργεί μικρές πράσινες και μαλακής υφής προεξοχές πολύ χρήσιμες ως φωλιές για τα νεογέννητα πουλιά. Ένα μικρό μυστικό για όσους ενδιαφέρονται για την καλή και ασφαλή διατήρηση του είναι το ελεγχόμενο πότισμα του με απόκλιση αρκετών ημερών το Χειμώνα και συχνότερα το Καλοκαίρι λόγω της ευαισθησίας που παρουσιάζει το ριζικό του σύστημα στην υπερδοσολογία του νερού και η αποφυγή έκθεσης του σε άμεσο ηλιακό φως και χαμηλές θερμοκρασίες για μακρό χρονικό διάστημα, οι οποίες είναι πάντα ολέθριων συνεπειών για το φυτό.

Η λίπανση του είναι αναγκαία και αναπόφευκτη για να διατηρηθεί ολοζώντανο το χρώμα των φύλλων του καθόλη τη διάρκεια του έτους, Σε κάθε διαφορετική περίπτωση αποχρωματισμού, το σύμπτωμα αφορά απότομη αλλαγή συμπεριφοράς του φυτού που σχετίζεται σχεδόν πάντα με την θερμοκρασία, είτε σαν καφέ κηλίδα εγκαύματος στην μέση του φύλλου, είτε ξήρανση της άκρης του.

Το διαβάσαμε στο fytoriakentia.gr