Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Αλέξις Μπελ του Τμήματος Χημικής και Βιομοριακής Μηχανικής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Μπέρκλεϊ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στα «Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών» (PNAS) των ΗΠΑ, σύμφωνα με το BBC, ανέφεραν ότι οι καλλιέργειες ζαχαροκάλαμων θα μπορούσαν να γίνονται σε οριακά εδάφη, όπου σήμερα δεν υπάρχουν καλλιέργειες τροφίμων, ώστε να μη δημιουργείται ανταγωνισμός μεταξύ τους.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η ανάπτυξη βιώσιμων υγρών καυσίμων για την αεροπορία, εκτός από τα οχήματα, είναι ζωτική για τη σταδιακή απεξάρτηση από το πετρέλαιο και τη συγκράτηση της κλιματικής αλλαγής. Η νέα μέθοδος αξιοποιεί τα σάκχαρα των ζαχαροκάλαμων, σε συνδυασμό με τη βαγάσση (υπολείμματα του ζαχαροκάλαμου), για να παράγει ντίζελ και λιπαντικά για μηχανές τζετ.

Κάθε μέρα περίπου οκτώ εκατομμύρια άνθρωποι πετάνε με αεροπλάνα, τα οποία εκπέμπουν το 2% των συνολικών ανθρωπογενών εκπομπών άνθρακα. Αν τα αεροπορικά ταξίδια αυξηθούν τις επόμενες δεκαετίες, όπως αναμένεται, τότε θα επιδεινώσουν ακόμη περισσότερο στην ρύπανση του περιβάλλοντος και την κλιματική αλλαγή.

Η πρώτη δοκιμαστική εμπορική πτήση με βιοκαύσιμα έγινε το 2008. Η χρήση των βοκαυσίμων στα εμπορικά αεροπλάνα εγκρίθηκε διεθνώς το 2011, όμως η αξιοποίησή τους από τις αεροπορικές εταιρίες μέχρι σήμερα είναι περιορισμένη λόγω των πολύ αυστηρών προδιαγραφών για τα αεροπορικά καύσιμα, τις οποίες δύσκολα μπορούν να τηρήσουν τα βιοκαύσιμα.

Η νέα μέθοδος, που χρηματοδοτείται από την πετρελαϊκή εταιρεία ΒΡ, φαίνεται να λύνει αυτά τα προβλήματα και θεωρείται πολλά υποσχόμενη.

Από την άλλη όμως, η πολιτική υποστήριξη στα βιοκαύσιμα έχει μειωθεί πρόσφατα, καθώς έχουν αυξηθεί οι επικρίσεις ότι αυτά ανταγωνίζονται την παραγωγή τροφίμων και τείνουν να αυξήσουν τις τιμές των τελευταίων. Οι αμερικανοί επιστήμονες αντέτειναν ότι, στη δική τους περίπτωση, αυτός ο ανταγωνισμός μπορεί να ίσχυε αν χρησιμοποιούσαν ως πρώτη ύλη τα ζαχαρότευτλα και όχι τα ζαχαροκάλαμα.



Το διαβάσαμε στο: Skai.gr