Ένα μήλο την ημέρα, λένε, τον γιατρό τον κάνει πέρα. Αυτό φαίνεται πως ισχύει και στην περίπτωση της  LDL χοληστερόλης. Η  LDL χοληστερόλη, που είναι γνωστή και ως κακή χοληστερόλη, επικάθεται στα εσωτερικά τοιχώματα των αρτηριών, προκαλώντας τους στένωση, γι' αυτό και θεωρείται ένας από τους κύριους παράγοντες κινδύνου για καρδιοπάθεια. Σύμφωνα με νέα αμερικανική μελέτη όσοι έτρωγαν κάθε μέρα και επί τέσσερις εβδομάδες ένα μήλο, παρουσίασαν μείωση της LDL χοληστερόλης τους κατά 40%.

Όπως εξηγούν οι ερευνητές , η LDL χοληστερόλη μπορεί να αλληλεπιδράσει με τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου που κυκλοφορούν στον οργανισμό και να οξειδωθεί. Αυτό μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή, που με τη σειρά της προξενεί βλάβες στους ιστούς του σώματος.

«Όταν οξειδωθεί η LDL, λαμβάνει μία μορφή η οποία δίνει το έναυσμα για την έναρξη της αθηροσκλήρωσης ή σκλήρυνσης των αρτηριών», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Ρόμπερτ Άρνολντ Ντι Σιλβέστρο, καθηγητής Διατροφής του Ανθρώπου στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Οχάιο.

«Η μελέτη μας κατέδειξε καταπληκτική δράση εναντίον της οξείδωσης της LDL με μόλις ένα μήλο την ημέρα επί τέσσερις εβδομάδες».

Η διαφορά που παρατηρήθηκε ήταν παρόμοια με αυτήν που εντοπίζεται ανάμεσα σε ανθρώπους με υγιείς στεφανιαίες αρτηρίες και σε άτομα με στεφανιαία νόσο, πρόσθεσε.

Ο καθηγητής ΝτιΣιλβέστρο, ο οποίος μελετά εδώ και χρόνια την επίδραση των τροφίμων στην οξείδωση της LDL, επισήμανε ότι η ωφέλιμη δράση των μήλων ήταν πιο έντονη από αυτήν τροφίμων, όπως το κάρυ, το πράσινο τσάι και οι τομάτες.

Για την μελέτη τους, οι ερευνητές επιστράτευσαν μη καπνιστές, υγιείς ενήλικες, ηλικίας 40-60 ετών, οι οποίοι συνήθιζαν να τρώνε μήλα σπανιότερα από δύο φορές τον μήνα και δεν έπαιρναν διατροφικά συμπληρώματα πολυφαινολών.

Συνολικώς, 16 εθελοντές έτρωγαν καθημερινά και επί τέσσερις εβδομάδες ένα μεγάλο κόκκινο μήλο, 17 έπαιρναν με την ίδια συχνότητα κάψουλες που περιείχαν 194 mg πολυφαινολών και 18 έπαιρναν ένα χάπι με μία ανενεργό ουσία.

Έως την διεξαγωγή της μελέτης, οι ερευνητές πίστευαν πως οι πολυφαινόλες είναι το πιο χρήσιμο συστατικό των μήλων όσον αφορά τις επιδράσεις στην οξείδωση της LDL.

Έπειτα, όμως, από την διαπίστωση ότι τα μήλα παρείχαν μεγαλύτερο όφελος απ' ό,τι το συμπλήρωμα πολυφαινολών, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα πως είτε τα μήλα περιέχουν κάτι ακόμα που ωφελεί τον οργανισμό, είτε ο οργανισμός μπορεί να αξιοποιήσει καλύτερα τις πολυφαινόλες όταν αυτές προέρχονται από φυσικές πηγές.

Υπάρχει επίσης ενδεχόμενο να έπρεπε να ληφθούν σε υψηλότερες δόσεις, είπε ο δρ ΝτιΣιλβέστρο.

Το διαβάσαμε στο madata.gr