Οι περισσότεροι άνθρωποί έμαθαν να καταναλώνουνε τον κατεψυγμένο αρακά ο οποίος σίγουρα σε κατεψυγμένη μορφή χάνει πολλά από τα συστατικά, τις βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία που περιέχει. Αντίθετα ο αρακάς που καταναλώνεται κατευθείαν από τη καλλιέργεια περιέχει όλα τα θρεπτικά συστατικά του και ωφελεί ακόμη περισσότερο τον ανθρώπινο οργανισμό. Ο αρακάς ανήκει στην οικογένεια των ψυχανθών και οι καλύτεροι περίοδοι για να καλλιεργηθεί είναι το φθινόπωρο, τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο, και στο τέλος του χειμώνα μέχρι αρχές της άνοιξης, τον Φεβρουάριο, το Μάρτιο, και τον Απρίλιο.

Το μεγάλο πλεονέκτημα με τον αρακά είναι ότι μπορεί να φυτευτεί και σε γλάστρες διαμέτρου 25 περίπου εκατοστών, δηλαδή δε χρειάζονται χωράφια αποκλειστικά για τη καλλιέργειά του και μπορεί να τον καλλιεργήσουν άνθρωποι που μένουν σε πολυκατοικίες και έχουν μπαλκόνι. Ακόμη μπορεί να φυτευτεί και σε μικρούς κήπους. Πάντως το χώμα που χρειάζεται ο αρακάς για να φυτρώσουν οι σπόροι του είναι χώμα πολύ καλής ποιότητας και αποστραγγισμένο και καλό είναι να εμπλουτιστεί με οργανική ύλη. Ωστόσο το χώμα αυτό δε χρειάζεται να περιέχει μεγάλες ποσότητες αζώτου διότι ο αρακάς παίρνει το άζωτο που του είναι απαραίτητο από τον αέρα. Επίσης ο αρακάς χρειάζεται να εκτίθεται στις ακτίνες του ήλιου οπότε πρέπει να προτιμηθεί ένα μέρος που ο ήλιος να βγαίνει τουλάχιστον κάποιες ώρες τη μέρα και επίσης να επικρατεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερη νηνεμία γιατί ο αρακάς δε αναπτύσσεται σωστά με δυνατούς ανέμους.

Ο αρακάς μπορεί να καλλιεργηθεί με 3 μεθόδους. Οι 2 από τις 3 μεθόδους μοιάζουν πάρα πολύ μεταξύ τους. Έτσι σε αυτές τις 2 μεθόδους αρχικά τοποθετούνται οι σπόροι του αρακά σε ένα πιάτο και κατόπιν πρέπει να ριχτεί χλιαρό νερό μέσα στο πιάτο και να αφεθούν οι σπόροι μέσα στο χλιαρό νερό για 30 λεπτά περίπου. Μόλις περάσουν τα 30 λεπτά το νερό πρέπει να αδειάσει από το πιάτο. Ως εκεί οι 2 μέθοδοι είναι ακριβώς ίδιοι. Η διαφορά είναι ότι αφότου αδειάσει το πιάτο, στη πρώτη μέθοδο απλά πρέπει να φυτευτούν οι σπόροι. Ενώ στη δεύτερη μέθοδο πρέπει πρώτα να ριχτεί μέσα στους σπόρους μία κουταλιά του γλυκού βακτήρια αζώτου (rhizobium inoculants) και μετά να φυτευτούν οι σπόροι του αρακά. Τέλος στη 3η μέθοδο αρχικά τοποθετούνται οι σπόροι του αρακά σε μία χαρτοπετσέτα ή πετσέτα όπου με αυτή τη πετσέτα πρέπει να καλυφτούν οι σπόροι. Μετέπειτα πρέπει να βραχεί η πετσέτα και να διατηρηθεί βρεγμένη για 3 μέρες. Μόλις περάσουν οι 3 μέρες η πετσέτα πρέπει να ανοιχτεί για να ελεγχθεί η κατάσταση που βρίσκονται οι σπόροι και εκείνοι οι σπόροι που θα έχουν αρχίσει να βγάζουν φύτρες είναι έτοιμοι για φύτευση.
Η καλλιέργεια του αρακά: όλα όσα πρέπει να ξέρετε

Οι σπόροι αρακά, πρέπει να φυτεύονται σε βάθος περίπου 2 εκατοστών. Για να ανοίξει η τρύπα μέσα στην οποία θα μπούνε οι σπόροι, θα πρέπει ο καλλιεργητής να βάλει το δάκτυλό, τον δείκτη του πιο συγκεκριμένα, μέσα στο χώμα μέχρι τη πρώτη άρθρωση και να τοποθετήσει μέσα στην τρύπα που άνοιξε τρείς σπόρους αρακά. Κατόπιν πρέπει να κλείσει τη τρύπα με χώμα ώστε αυτό να έρθει σε επαφή με τους σπόρους και αμέσως να το ποτίσει. Όταν βλαστήσουν οι σπόροι και εμφανιστούν τα φυτά, θα πρέπει να κρατηθεί μονάχα το υγιέστερο και το δυνατότερο φυτό σε κάθε θέση διότι εφόσον δε γίνει αυτό τότε τα φυτά θα ανταγωνίζονται το ένα το άλλο με αποτέλεσμα κανένα να μην αποδώσει ικανοποιητική παραγωγή. Καθώς οι περισσότερες ποικιλίες αρακά δίνουν αναρριχώμενα φυτά, θα πρέπει να διαθέτει ο καλλιεργητής τα κατάλληλα συστήματα πάνω στα οποία θα αναρριχηθεί το φυτό. Ο κλασσικός τρόπος πάντως είναι χρησιμοποιώντας 3 ξύλα ή καλάμια σε διάταξη ινδιάνικης σκηνής. Επίσης επειδή θα πρέπει από νωρίς τα φυτά να μπορέσουν να βρουν το υποστύλωμα πάνω στο οποίο θα αναπτυχθούν, είναι λογικό να φυτευτούν οι σπόροι κοντά στα υποστυλώματα. Όταν τα φυτά φτάσουν σε ύψος περίπου τα 4 εκατοστά, θα πρέπει να δεθούν πάνω στα καλάμια υποστύλωσης. Το κάθε φυτό θα πρέπει να απέχει το ένα από το άλλο γύρω στα 20 με 25 εκατοστά. Όσο πιο πολύ απέχουν τόσο πιο δυνατά θα γίνουν τα φυτά. Αν γίνει η σπορά του αρακά με τη μέθοδο των σειρών, η κάθε σειρά θα πρέπει να απέχει από την άλλη 70 με 80 εκατοστά. Τέλος για να έχει ο καλλιεργητής συνεχή παραγωγή θα πρέπει να μη σπείρει όλους τους σπόρους την ίδια στιγμή αλλά τους μισούς σε πρώτη φάση και τους άλλους μισούς μετά από 2 βδομάδες.

Πηγή:www.ecotimes.gr