Οι αρχαίοι Φοίνικες, με ιδιαίτερη δεξιοτεχνία είχαν χαράξει στα νομίσματα τους, το τριαντάφυλλο. Πολλοί αρχαίοι μύθοι αποδίδονται στην τριανταφυλλιά. Στην αρχαία Ελλάδα, οι περισσότερες παραλαγές του μύθου σχετίζονται με την όμορφη και έξυπνη νέα Ροδάνθη, την οποία για να την προφυλάξει η θεά Άρτεμη από τους μνηστήρες της, τη μεταμόρφωσε σε τριανταφυλλιά με πολλά άνθη

Η τριανταφυλλιά είναι πολυετής φυλλοβόλος θάμνος. Εξαιτίας της σπουδαιότητας του φυτού, έχουν δημιουργηθεί περισσότερες από 20.000 ποικιλίες και υβρίδια. Οι τριανταφυλλιές καλλιεργούνταν από τα αρχαία χρόνια, καθώς υπάρχουν αναφορές από τον Ησίοδο και τον Ηρόδοτο. Υπέροχο φυτό κατάλληλο για όλους του κήπους. Θεωρείται από τα βασικά στοιχεία – φυτά για την κατασκευή ενός νέου κήπου, τόσο για το σχήμα της και φύλλωμά της, κυρίως όμως για τα καταπληκτικά λουλούδια και την μεγάλη ανθοφορία της. Χρησιμοποιείται επίσης στην ανθοδετική για την δημιουργία εντυπωσιακών ανθοσυνθέσεων.

Γενικά για την τριανταφυλλιά.
Το ύψος της τριανταφυλλιάς, αναλόγως της ποικιλίας κυμαίνεται από 0,20cm – 3m. Κατά μήκος των βλαστών υπάρχουν πολλά αγκάθια. Τα φύλλα της είναι σύνθετα με 5 – 7 φυλλάρια. Τα άνθη της μπορεί να είναι απλά, διπλά, ημίδιπλα, μικρού μεσαίου ή μεγάλου μεγέθους, μονόχρωμα ή πολύχρωμα. Υπάρχουν πολλές αρωματικές ποικιλίες. Ανάλογα με το μέγεθος και τον αριθμό των ανθέων ανά βλαστό, οι τριανταφυλλιές διακρίνονται σε υβρίδια τσαγιού, πολυανθείς (floribunda) και σε μεγανθείς. Αναλόγως του μεγέθους τους, κατατάσσονται ως μίνι, θαμνώδεις, δεντρώδεις, και  αναρριχώμενες ποικιλίες.

Φύτευση – Μεταφύτευση για την τριανταφυλλιά
Για καλύτερη ανάπτυξη και άνθηση των φυτών καλό είναι να φυτεύονται σε γόνιμα εδάφη, καλά αποστραγγιζόμενα και πλούσια σε οργανική ουσία. Παρόλα αυτά οι τριανταφυλλιές μπορούν να αναπτυχθούν και σε πιο φτωχά εδάφη. Προσθήκη compost στο έδαφος κατά το τέλος του χειμώνα, βοηθάει πολύ στην ανάπτυξη, καθώς επίσης και εφαρμογή οργανικών λιπασμάτων από τα μέσα της άνοιξης.

Αναπτύσσεται καλύτερα όταν φυτεύεται σε ηλιαζόμενες θέσεις, αλλά αναπτύσσεται επαρκώς και σε ημισκιερές. Είναι ανθεκτικό φυτό τόσο στις χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα όσο και στις υψηλές του καλοκαιριού.

Η τριανταφυλλιά απαιτεί τακτικές αρδεύσεις από τα μέσα της άνοιξης και κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες. Χρειάζεται προσοχή στην αποστράγγιση του εδάφους. Εδάφη που συγκρατούν πολύ νερό ή φυτοδοχεία που το νερό δεν απομακρύνεται εύκολα μετά το πότισμα, μπορεί να προκαλέσουν καχεκτική ανάπτυξη και σε πιο ακραίες περιπτώσεις φυλλόπτωση, ανθόπτωση και άνθη με άτονους χρωματισμούς. Συχνά μετά το πότισμα μπορεί να ακολουθεί σκάλισμα του εδάφους για απομάκρυνση των ζιζανίων και αερισμό του εδάφους.

Κλάδεμα σε 5 στάδια για την τριανταφυλλιά.
Το κλάδεμα είναι από τις πιο βασικές εργασίες που πρέπει να ΜΗΝ παραλείπονται, για την καλή ανάπτυξη και μεγάλη ανθοφορία της τριανταφυλλιάς. Καλύτερη περίοδος κλαδέματος του φυτού είναι το τέλος του χειμώνα και πιο συγκεκριμένα από το τέλος Ιανουαρίου – αρχές Φεβρουαρίου μέχρι και τις αρχές – μέσα Μαρτίου. Οπωσδήποτε το κλάδεμα θα πρέπει να γίνεται πριν τα φυτά αρχίσουν να βλαστάνουν. Τα εργαλεία (κλαδευτήρια – πριόνια) που θα χρησιμοποιηθούν θα πρέπει να είναι καθαρά, για να μην μεταφέρουν ασθένειες στο φυτό.  ΠΡΟΣΟΧΗ τα προϊόντα κλαδέματος (κλαδιά – φύλλα – άνθη), δεν χρησιμοποιούνται για την παρασκευή compost.

Κατά το κλάδεμα αρχικά αφαιρούνται τα ξεραμένα φύλλα ή άνθη που έχουν παραμείνει στο φυτό από την προηγούμενη περίοδο καθώς και οι παραφυάδες που έχουν βγει στην βάση του φυτού.
Μετά αφαιρούνται οι νεκροί, κατεστραμμένοι βλαστοί που δεν πρόκειται να δώσουν νέα βλάστηση, καθώς και τα λεπτά και στραβά κλαδιά, που γενικά διαφοροποιούν το σχήμα του.
Ακολουθεί το κλάδεμα των υγιών βλαστών αφαιρώντας από αυτούς περίπου τα 2/3 του μήκους τους. Αυτό κάνουμε στις θαμνώδεις και δενδρώδεις τριανταφυλλιές.
Στις αναρριχώμενες ποικιλίες συνήθως κλαδεύουμε τους βλαστούς στα 5 εκατοστά, από τα διετή κλαδιά που εκφύονται.
Κατά την περίοδο βλάστησης και άνθησης των φυτών θα πρέπει να αφαιρούνται τα υπερώριμα άνθη, διότι ελαττώνουν την ανθοφορία. Επιπλέον, στα μέσα του καλοκαιριού μπορεί να γίνει ένα ελαφρύ κλάδεμα, που ουσιαστικά αποσκοπεί στην αφαίρεση των λεπτών, αδύναμων ή ξεραμένων βλαστών.

Πολλαπλασιασμός της τριανταφυλλιάς
Ο πολλαπλασιασμός της τριανταφυλλιάς είναι από τις πιο δημιουργικές διαδικασίες στον κήπο. Πολλαπλασιάζεται με σπόρο, μοσχεύματα και με εμβολιασμό. Πιο συχνά χρησιμοποιούνται η λήψη μοσχευμάτων και ο εμβολιασμός.

Ο πολλαπλασιασμός με μοσχεύματα είναι μέτρια εύκολος, καθώς το ποσοστό ριζοβολίας των μοσχευμάτων δεν είναι μεγάλο, εξαρτώμενο και από την ποικιλία. Γενικά, οι πολυανθείς και φλοριμπούντα ποικιλίες, ριζοβολούν πιο εύκολα από τα υβρίδια τσαγιού. Τα μοσχεύματα πρέπει να είναι σκληρού ξύλου, από μεσαίο τμήμα των βλαστών, όπου λαμβάνονται συνήθως το φθινόπωρο. Μπορεί να γίνει και λήψη μοσχευμάτων κατά το χειμερινό κλάδεμα όμως το ποσοστό που θα ριζώσει θα είναι ακόμη χαμηλότερο. Το μήκος του μοσχεύματος πρέπει να είναι περίπου 20cm. και να περιλαμβάνει 4-6 γόνατα, ενώ από την πάνω μεριά η τομή είναι λοξή, στην κάτω μεριά πρέπει να είναι κάθετη στο βλαστό.

Ο εμβολιασμός για τον πολλαπλασιασμό των διάφορων ποικιλιών, γίνεται πάνω σε υποκείμενο άγριας τριανταφυλλιάς. Τα μοσχεύματα που προκύπτουν φυτεύονται σε ελαφρά αμμωπηλώδη εδάφη. Μέσα στο χώμα μπαίνει το μισό μόσχεμα (της άγριας τριανταφυλλιάς). Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ορμόνη ριζοβολίας. Τα μοσχεύματα τοποθετούνται σε σκιερά και υγρά μέρη, ενώ το χώμα θα πρέπει να είναι διαρκώς βρεγμένο. Την επόμενη άνοιξη τα μοσχεύματα που θα έχουν ριζώσει θα είναι έτοιμα για φύτευση στον κήπο.

Χρήση στον κήπο:
Οι νάνες ποικιλίες φυτεύονται ομαδικά και πυκνά δημιουργώντας εντυπωσιακά παρτέρια, μπορντούρες και ανθικά πλαίσια. Φυτεύονται και σε βραχόκηπους ή σε πήλινα φυτοδοχεία
Οι θαμνώδεις και δενδρώδεις φυτεύονται ομαδικά σε παρτέρια, δημιουργούν χαμηλούς φράχτες ή φυσικά χωρίσματα στον κήπο. Φυτεύονται επιπλέον και μεμονωμένα στις άκρες του χλοοτάπητα. Οι δενδρώδεις τριανταφυλλιές φυτεύονται και σε φυτοδοχεία τοποθετημένα κατά μήκος διαδρόμων, σε κήπους, βεράντες και ταράτσες.
Οι αναρριχώμενες τριανταφυλλιές καλύπτουν τοίχους, συρματοπλέγματα, κολώνες ή άλλα αντιαισθητικά σημεία. Επιπλέον, μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε πέργολες, καλύπτοντας ολόκληρη ή τμήμα τους.

Κατηγορίες ανάλογα με το μέγεθος του φυτού
-Μινιατούρες τριανταφυλλιές (νάνες): μικρό μέγεθος έως 40 cm. Πολλά άνθη, μικρά σε μέγεθος, για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μπορεί να υπάρχει ένα άνθος ή πολλά μαζί στην άκρη του στελέχους. Κατάλληλα για φυτοδοχεία και παρτέρια.
-Θαμνώδεις τριανταφυλλιές: Ύψος μέχρι 2 m. Αναπτύσσουν χαμηλό κεντρικό κορμό, με πλάγιους βραχίονες που σε αυτούς αναπτύσσονται οι νέοι βλαστοί. Είναι αυτές οι τριανταφυλλιές που απαντώνται πιο συχνά σε κήπους και πάρκα.
-Δενδρώδεις τριανταφυλλιές: Με ύψος 1,5 – 2 μέτρα που διακρίνονται από τις θαμνώδεις στο ότι σχηματίζουν μακρύ κεντρικό κορμό, όπου πάνω σε αυτόν αναπτύσσονται τα υπόλοιπα στελέχη, βλαστοί και άνθη.
-Αναρριχώμενες τριανταφυλλιές: Ξεπερνούν τα 2-3 μέτρα σε και έχουν την ικανότητα να αναρριχώνται σε τοίχους ή κολώνες. Χρειάζονται πάντα κατάλληλη υποστύλωση – δέσιμο των βλαστών, σε κάποια σταθερά σημεία.

  

Το διαβάσαμε στο gardenguide.gr