Η εγκατάσταση ενός οπωρώνα μηλιάς διακατέχεται από την λήψη αποφάσεων με πολλές παραμέτρους. Αρχικά θα πρέπει η περιοχή μας κλιματικά να πληροί κάποιες προϋποθέσεις όπως χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα που είναι απαραίτητες για την διακοπή του λήθαργου των οφθαλμών της μηλιάς και αχλαδιάς (1200-1500 ώρες με θερμοκρασία < 8οC). Στις παραθαλάσσιες πεδινές περιοχές της χώρας μας και νησιωτικές η μηλιά δεν καρποφορεί πολλές φορές ικανοποιητικά αναλόγως με τις συνθήκες που επικράτησαν τον περασμένο χειμώνα. Έτσι τα δέντρα αναπτύσσονται μόνο βλαστικά δίχως ανθικές καταβολές. Οι συνθήκες που επικρατούν επίσης κατά τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο παίζουν επίσης βασικό ρόλο. Η έντονη ηλιοφάνεια σε συνδυασμό με υψηλές θερμοκρασίες υποβαθμίζουν την ποιότητα των μήλων καθώς επίσης και υψηλές θερμοκρασίες κατά τις βραδινές ώρες (>25οC) τον μήνα Σεπτέμβριο δρουν ανασταλτικά στην απόκτηση του κόκκινου χρώματος στην επιδερμίδα του καρπού.

Η καλλιέργεια μηλιάς απαιτεί την εφαρμογή ικανοποιητικής και επαρκούς ποσότητας νερού για άρδευση. Αναλόγως την ηλικία, τον τύπο του εδάφους, το βλαστικό στάδιο και τις θερμοκρασίες που επικρατούν, ανάλογες είναι και οι απαιτήσεις σε νερό. Η μέθοδος της άρδευσης παίζει καθοριστικό ρόλο για τις φυσικές ιδιότητες του εδάφους στο σημείο της ριζόσφαιρας. Σε βαριά εδάφη συνιστάται η μέθοδος στάγδην άρδευση ενώ σε ελαφριά-αμμώδη εδάφη η χρήση του micro sprayer φαίνεται να είναι η ενδεικνυόμενη.

Η προετοιμασία του εδάφους περιλαμβάνει βαθιά άρωση, ισοπέδωση όπου χρειάζεται αναλόγως της μεθόδου άρδευσης και τέλος ένας καλλιεργητής για να γίνεται εύκολα η φυτεία των δένδρων και η εγκατάσταση των υλικών της παλμέτας.

Η χρήση των αντιχαλαζικών διχτύων κρίνεται επιτακτική για ένα σύγχρονο, εντατικό και εμπορικό οπωρώνα. Στόχος αποτελεί εκτός από την προστασία από το χαλάζι, η δημιουργία ενός μικροκλίματος στον οπωρώνα με κάποιο ποσοστό σκίασης ~ 12% ώστε να μειωθούν τα ηλιακά εγκαύματα στους καρπούς που πρόκειται να εμπορευτούν.

Η επιλογή της ποικιλίας και του υποκειμένου είναι πολύ ουσιώδης για το οικονομικό αποτέλεσμα του οπωρώνα. Οι ποικιλίες μηλιάς χωρίζονται σε τύπου spur και τύπου standard. Στην πρώτη κατηγορία έχουμε πολύ ικανοποιητική καρποφορία δένδρων, μειωμένη ανάπτυξη και παρουσία συχνών προβλημάτων από έντονη ηλιακή έκθεση των καρπών. Οι ποικιλίες αυτές καλό θα είναι να εμβολιάζονται στα υποκείμενα M26 και MM106. Τέτοιες ποικιλίες περιλαμβάνει η ομάδα ποικιλιών Red Delicious που επίσης χαρακτηρίζονται και από διαφορετικό ποσοστό νανισμού μεταξύ τους. Οι ποικιλίες τύπου standard είναι οι Fuji, Gala, Golden, Johnagold κ.α., λαίμαργες ποικιλίες με ιδιαιτερότητες στο κλάδεμα ώστε να φέρουν εμπορεύσιμη ποσότητα και ποιότητα καρπών. Συνιστάται να εμβολιάζονται σε υποκείμενο M9 ανεξαρτήτως του τρόπου καλλιέργειας.

Η επιλογή του συστήματος φύτευσης είναι το επόμενο κρίσιμο ερώτημα. Σε όλο τον κόσμο εκτός της αλλαγής κλιματικών χαρακτηριστικών που απασχολούν τον αγροτικό τομέα, το υψηλό κόστος παραγωγής και η συμπίεση των τιμών παραγωγού αποτελούν τα βασικά προβλήματα προς επίλυση. Άρα από τον οπωρώνα μας αυτό που ζητάμε είναι: σταθερή παραγωγή κάθε χρόνο, υψηλή ποιότητα καρπών και όσο λιγότερες εργατοώρες ανά στρέμμα. Δεν είναι τυχαίο ότι το 70% του κόστους παραγωγής επηρεάζεται από το εργατικό δυναμικό. Οι δύο πρώτοι στόχοι επιτυγχάνονται με την εγκατάσταση εμπορικών και ποιοτικών ποικιλιών σε νάνα υποκείμενα. Το ουσιώδες κλάδεμα με ανανεώσεις κάθε χρόνο και ο ατρακτοειδής σχηματισμός του δένδρου (κυπαρρισάκι) βοηθούν στο να επιτύχουμε σταθερή και ποιοτική παραγωγή. Οι εργατοώρες καθορίζονται κυρίως από εργασίες του αραιώματος, της συγκομιδής και του κλαδέματος. Όσον αφορά το αραίωμα, η λύση του χημικού αραιώματος φαίνεται να κερδίζει έδαφος και το αποτέλεσμα είναι άριστο όταν διαδέχεται ένα γρήγορο διορθωτικό πέρασμα με το χέρι. Η συγκομιδή διευκολύνεται με την χρήση των υδραυλικών πλατφόρμων και με τον έλεγχο του ύψους της καρποφορούσα ζώνης που είναι αποτέλεσμα του υποκειμένου και του τρόπου κλαδέματος του κτήματος.

Συνιστούμε τον δενδροκαλλιεργητή να συμβουλεύεται ειδικευμένους γεωτεχνικούς με ιδιαίτερες γνώσεις και εμπειρία στην μηλοκαλλιέργεια και αχλαδοκαλλιέργεια. Ένας γεωτεχνικός με πεδίο δράσης 10 καλλιεργειών για παράδειγμα είναι αδύνατον να γνωρίζει τις ιδιαιτερότητες από κάθε μία από αυτές. Έτσι στο χέρι του παραγωγού είναι να επιλέξει τον κατάλληλο ειδικευμένο συνεργάτη γεωπόνο.

Πηγή:www.poultsidis.gr