Το κουκί όνομάζεται επιστημονικά  VICIA FABA,  LEGUMINOSAE (ΨΥΧΑΝΘΗ)

Καταγωγή : Πιθανότατα από την Αίγυπτο.
Περιγραφή : Από την κατανάλωση κουκιών, αν στο αίμα κάποιου λείπει κάποιος παράγοντας θα πάθει την γνωστή ασθένεια ''κυάμωση'' που μπορεί να είναι θανατηφόρος.
Φαγώσιμο τμήμα του φυτού : Καλλιεργούνται για τους νωπούς λοβούς τους και τα ξερά σπέρματα .
Κλίμα : Είναι φυτό ψυχρής εποχής. Μπορεί να αντέξει ως - 10 οC.
Έδαφος : Ευδοκιμεί σε όλους τους τύπους των εδαφών αρκεί να στραγγίζουν ικανοποιητικά και σε ευρύτατα όρια ph. Σε πρόγραμμα αμειψισποράς ακολουθεί το σιτάρι.
Λίπανση : Μία προσθήκη λιπάσματος του τύπου 0 - 12 - 6  που θα κυμαίνεται από 80 - 100 κιλά/στρεμ. θεωρείται ικανοποιητική σαν βασική λίπανση. Αν υπάρχει δυνατότητα προσθήκης 1.000 - 2000 κιλά κοπριάς ανά στρέμμα είναι πολύ καλό για την απόδοση της καλλιέργειας.

Πολλαπλασιαστικό υλικό : Πολλαπλασιάζεται με σπόρο με σπορά απευθείας στην θέση της καλλιέργειας.
Χρονοδιάγραμμα Καλλιέργειας : Η σπορά γίνεται τον Οκτώβρη για νωπό κουκί το Πάσχα και ξερό κουκί τον Ιούνιο.
Καλλιέργεια : Οι γραμμές φύτευσης απέχουν 0,40 μ. - 0,50μ. Η απόσταση επί της γραμμής είναι 0,20μ – 0,40μ. Το βάθος σποράς είναι 5 - 10 εκ.

Μετά το φύτρωμα γίνονται σκαλίσματα. Μετά το δέσιμο των πρώτων καρπών κορφολόγημα πρωιμίζει την παραγωγή. Ποτίσματα γίνονται την άνοιξη αν χρειαστεί. Η συγκομιδή για ξηρά κουκιά γίνεται όταν οι λοβοί έχουν μαυρίσει και τα φύλλα έχουν ξεραθεί. Γίνεται με θέρισμα και μετά γίνεται αλώνισμα.

Ασθένειες : Μαύρη αφίδα (Aphis papaveris), Βρούχος των κουκιών (Bruchus rufimanus), Λύκος των κουκιών (οφείλεται στο φανερόγαμο φυτό Orobanche minor), Σκωρίαση (Uromyces fabae).
Χρήσεις : Οι νωποί λοβοί και τα ξερά σπέρματα μπορούν να καταναλωθούν μαγειρεμένα και να χρησιμοποιηθούν ως κτηνοτροφή. Μπορεί να καλλιεργηθεί και ως χλωρή λίπανση
Ποικιλίες : Υπάρχουν διάφορες ποικιλίες με κοντούς ή μακρείς λοβούς, με μικρά ή μεγάλα σπέρματα, πρώιμες ή όχι.

Βλάσσης Μπισμπίκης - Γεωπόνος

Το διαβάσαμε στο .anthorama.gr