H Λαγοκοιμηθιά, ανήκει στην οικογένεια Labiatae-Χειλανθών.  Είναι γνωστή από την αρχαιότητα και με το όνομα "χαμαιδρύ". Σήμερα την συναντάμε και με τα ονόματα Λαγοτσιμιθιά, Τεύκριο και Χαμοδρυά.

Είναι φυτό πολυετές με βλαστούς λεπτούς. Οι κοντινοί στην ρίζα έρπουν στο έδαφος ενώ οι υψηλότεροι στέκουν όρθιοι. Τα φύλλα του είναι ωοειδή και οδοντωτά και τα άνθη του είναι κόκκινα και βγαίνουν σε τσαμπιά. Είναι φυτό καλλωπιστικό και αρωματικό.

Είναι πολύ διαδεδομένη στην Κρήτη. Κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής όμως η λαγοκοιμηθιά κόντεψε να εξαφανιστεί από την Κρήτη γιατί οι γερμανοί την μάζευαν σε μεγάλες ποσότητες και την έπιναν. 

Τι λέει η παράδοση

Ο Πλίνιος την χρησιμοποιούσε για τον βήχα, για τις φλεγμονές του στομάχου, για τους πόνους των πλευρών και της υδρωπικίας. Οι Αιγύπτιοι το χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο κατά του διαλείποντος πυρετού. Στην Ιταλία το αποκαλούσαν “χόρτο των πυρετών”. Ο Διουσκουρίδης το χρησιμοποιούσε κατά της μεγαλοσπληνίας. Ο Ιπποκράτης και ο Γαληνός την συνιστούσαν ως τονωτικό, αντισπασμωδικό. Η λαϊκή ιατρική το συνιστούσε για το σάκχαρο.

Ολιστική δράση

Τονωτική. Διουρητική. Εφιδρωτική για τους πυρετούς. Επουλωτική πληγών, δοθιήνων και αποστημάτων. Χωνευτική.

Μπορείτε να την χρησιμοποιήσετε για:

• Να σταματήσετε την καταρροή

• Να αντιμετωπίσετε τον χρόνιο βρογχίτη, γρίπη, κρυολογήματα

• Να ανακουφιστείτε από την δυσπεψία (προκαλεί έντονη έκκριση γαστρικών υγρών)

• Να ανακουφίσετε αρθριτικούς πόνους

• Να ισορροπήσετε το ζάκχαρο

• Να αντιμετωπίσετε την διογκωμένη σπλήνα

• Να καταπολεμήσετε τις αιμοροϊδες

• Να ρίξετε την πίεση

• Να καταπολεμήσετε προβλήματα της φλεβικής κυκλοφορίας.