Η Φιλλυρέα ανήκει στην  οικογένεια: Ελαιίδες (Oleaceae)
Κοινά ονόματα: φιλλύκι, φελλύκι, φίλλυκος, αγλαντζινιά, γλαντζινιά, θιλύκι.                        
Γαλλιστί Alavert,  Αγγλιστί Jasmine box, Mock privet. 
Γένος που περιλαμβάνει γύρω στα 6 είδη θάμνων ή δέντρων, με διαστάσεις όχι πολύ μεγάλες.  Είναι διαδομένα κυρίως στις παραμεσόγειες χώρες, και καλλιεργούνται στο ύπαιθρο, μόνον στις περιοχές με ιδιαίτερα ήπιο κλίμα. Στον θάμνο αυτό αναφέρεται ο Διοσκουρίδης σαν Φιλλυρέα, ενώ στο ίδιο φυτό με ένα λάμδα (Φιλυρέα) αναφέρεται ο Θεόφραστος, (Φυτών Ιστορία 1 , 9, 3). Απαντάται και η ακανθωτή

Είδη και ποικιλίες

-Φιλλυρέα η στενόφυλλος (Phillyrea angustifolia).  Ιθαγενές των παραμεσόγειων χωρών το είδος αυτό φτάνει σε ύψος 7-8 μ. και σε διάμετρο 4-6 μ.  Είναι πολύ μακρόβιο φυτό, με ακανόνιστο κορμό και κλαδιά.  Η κόμη του είναι επίσης ακανόνιστη.  Έχει στενά, σχεδόν γραμμοειδή φύλλα, με ακέραιες παρυφές, και μικρά άσπρα λουλούδια, ενωμένα σε μασχα­λιαίες ταξιανθίες.  Οι καρποί είναι σφαιρικές δρύπες, οι οποίες στην περίοδο της ωρίμανσης (Σεπτέμβριος) παίρνουν μαύρο χρώμα.
-Φιλλυρέα η πλατύφυλλος (Phillyrea latifolia).  Κατάγεται από τις παραμεσόγειες χώρες και φτάνει σε ύψος τα 7-8 μ. και σε διάμετρο 4-6 μ.  Μοιάζει με τη Φιλλυρέα τη στενόφυλλη (P. angustifolia), μόνο που έχει φύλλα επιμήκη και ωοειδή.
-Φιλλυρέα η μεσαία (Phillyrea Media Schneid). Η  φιλυρέα των αρχαίων και η φιλλυρέα του Διοσκουρίδη.
-Εκ των ξενικών ειδών αξιολογότερο είναι η Φιλλυρέα η διακοσμητική (Phillyrea decora – vilmoriana)  είδη ιθαγενή της δυτικής Ασίας.

Τεχνική της καλλιέργειας
Τα φυτά αυτά, που είναι εξαιρετικά διαδομένα στις παραμεσόγειες χώρες, προσαρμόζονται και σε πιο ψυχρά κλίματα.  Το είδος φιλλυρέα η πλατύφυλλος (P. latifolia) μπορεί να καλλιεργηθεί στο ύπαιθρο και στη βόρεια Ελλάδα, αλλά σε προφυλαγμένα μέρη.  Οι φιλλυρέες φυτεύονται την άνοιξη και δεν απαιτούν ιδιαίτερες φροντίδες.

Πολλαπλασιασμός
Ο πολλαπλασιασμός μπορεί να γίνει με σπόρο, με μοσχεύματα ή με καταβολάδες.
Η σπορά γίνεται στο ύπαιθρο αφού πρώτα αφαιρεθεί το σαρκώδες περίβλημα του καρπού και γίνει μια τομή (σχίσιμο) στο ενδοκάρπιο.  Για να επιταχυνθεί το φύτρωμα μπορείτε να βυθίσετε για μισή ώρα σε θειικό οξύ τους σπόρους, τυλιγμένους με το ενδοκάρπιο.  Τα νεαρά φυτά καλλιεργούνται στο φυτώριο για 1-2 χρόνια και, στη συνέχεια, φυτεύονται στην οριστική τους θέση, με τις ρίζες τους μέσα σε μπάλα χώματος. Τα μοσχεύματα, που κόβονται από κλαδιά 1-2 χρόνων σε μήκος 35 περίπου εκατ., φυτεύονται απευθείας στο χώμα. Όσο για τις καταβολάδες, παραχώνετε τα κλαδιά το φθινόπωρο και τα αποσπάτε από το μητρικό φυτό μετά από 1-2 χρόνια.

Πηγή: delta-trees.blogspot.com